,,Ik wist niets van seks of prostitutie toen ik er aan begon", zegt Corry Siemons. Al jaren is ze voor Zundert dé Madam van Sauna Diana. Wat Zundert waarschijnlijk niet weet is, dat haar zus de Sauna in Zundert in eerste instantie dreef. Corry was wel degene die het eerste bedrijf, in België, begon. Daardoor richtte de aandacht zich op haar. Niet alleen vanwege het bedrijf waarmee ze 'gelegenheid' gaf, maar vooral ook vanwege de openlijke financiële steun van Sauna Diana aan haar wielrennende zoons Jan, Ruud en Marc Siemons en aan heel veel anderen in de wielerwereld.
Sauna Diana was een vervolg op De Jachthoorn in Wuustwezel, en daar zwaaide Corry wél vanaf het begin de scepter. Onverwacht werd ze 'madam', al was ze in die business zo groen als gras.
,,Eigenlijk wilden we heel iets anders doen", vertelt ze. ,,Frans en ik wilden een camping beginnen en we zaten al jaren te wachten op een beslissing van de gemeente. Het duurde zo lang dat Frans al met iets anders bezig was, hij wilde een kalverfokkerij beginnen. Op dat moment vertelden kennissen dat ze in Wuustwezel een zaak 'met meisjes' hadden en dat ze wilden stoppen. Ik had genoeg van het boerenleven, dus toen ik dat hoorde dacht ik ineens: 'Dat is ook wel eens wat' . Ik wist eigenlijk niet eens waar ik aan begon.
,,Ja, hoe je een horecazaak moest drijven, dat wist ik wel. Mijn ouders hadden een cafeetje in Baarle-Nassau, aan de Nederlandse kant, eigenlijk in een gehuchtje net buiten het dorp. Het was een gewoon cafeetje, voor mensen die onderweg waren, om iets te drinken. Ik werd er al vroeg ingeschakeld om te helpen. Daarnaast hadden we een boerenbedrijf en ook daar moest ik helpen. Werken op het land vond ik niet altijd leuk, Panen trekken, hooien, ik haatte het. Maar knollen rapen, dat viel wel mee."
,,We waren een heel gewoon gezin. We kerkten in Baarle-Nassau, maar soms gingen we voor de verandering naar de kerk in Meer. Dat waren zo'n beetje de hoogtepunten in mijn leven.
,,Eén keer heb ik met mijn moeder een gesprek over prostitutie gehad. Ik had iets gelezen denk ik en wilde weten hoe dat nu zat. Wat waren nu gevallen vrouwen?
Mijn moeder draaide er niet omheen, maar ze drukte zich wel heel lief en voorzichtig uit. Als mannen geen vrouw hebben, of ze zijn heel lang op zee, dan krijgen ze die drang... Nou, als ze bij zo'n vrouw van lichte zeden zijn geweest, dan zijn ze weer een tijd tevreden.
,,Veel méér leerde ik in de daaropvolgende jaren niet over dit beroep. En toch, toen die vrienden van ons er zo over vertelden, kreeg ik er zin in.
We moesten wel een en ander regelen. Frans en ik waren getrouwd, hij werkte overdag, we hadden nog grond die verzorgd moest worden, een hectare met aardbeien, én we hadden inmiddels kinderen.
Het was wel duidelijk dat ik veel 's nachts zou werken en 's ochtends niet in staat zou zijn om de kinderen op te vangen.
Even voor de duidelijkheid: ik zou zelf niet met die mannen 'meegaan', dat heb ik nooit gedaan. Maar evengoed was er 's morgens vertrouwde opvang nodig voor mijn kinderen. Ik wilde dat dat mijn zusje kwam doen, maar die woonde nog thuis, dus er volgde een zwaar gesprek met mijn ouders.
,,Toch was alles binnen drie weken in kannen en kruiken. Diploma's waren niet nodig en de inrichting was al helemaal compleet, ik kon zo beginnen. Maar ik moest wel officieel in België gaan wonen. Officieus ging ik iedere nacht na het werk naar huis, in Zundert. Na tien jaar kwam er de klad in, daar in België. Na jaren van tolerantie besloot de burgemeester ineens dat hij 'zulk soort zaken' niet meer kon tolereren. De zaak werd gesloten en ik kwam terug naar huis."
,,Ik was het een beetje beu. 'Nooit meer', zei ik tegen mijzelf. Maar ondertussen was Frans wel enthousiast geworden voor dit werk en hij wilde nu in Zundert een zaak beginnen. Daarvoor werd ons woonhuis omgebouwd tot 'Sauna' Diana. Een sauna is volgens Belgische begrippen altijd een plaats waar seks werd bedreven. We zijn met twee meisjes begonnen, maar dat werden er al gauw meer.
,,Eerst hield ik voet bij stuk. De rollen werden omgedraaid, mijn zus nam de sauna waar en ik zorgde voor de kinderen. Maar lang heb ik dat niet volgehouden. Eerst ging ik er parttime werken, een dag, drie dagen en voor ik het wist was het weer fulltime.
,,Ik ben trots op dat bedrijf. We hadden een goede naam. Bij de klanten, maar ook bij de meisjes. Ik behandelde ze met respect. Het woord hoeren of hoerenkast wil ik niet horen. Het zijn meisjes 'die het doen'. Het zijn vrouwen, net zoals anderen, met een beroep, zoals bijvoorbeeld een schooljuf. Sommigen zien het misschien wel een beetje als een roeping.
,,Ik stond er op dat er goede afspraken werden gemaakt. Vanaf het begin moet duidelijk zijn dat het gaat om liefde tegen betaling. Beloften over en weer, liefdesverklaringen, niks daarvan. Als het gedaan is, na bevrediging zeg ik altijd, mag de klant niet blijven hangen. Ze mógen langskomen, maar ze moeten niet, dat is de boodschap.
,,Maar ze kwamen wel. Met de auto, met een taxi, maar ook met de brommer en ook wel te voet. Maar als ze vanaf Zundert hierheen gewandeld kwamen, dan wist ik dat niet. Ik ben geen Zundertse en ik heb nooit veel contact met het dorp gehad. In het begin van ons huwelijk zat ik altijd in huis met de kinderen of ik werkte op het veld. Later werkte ik in Wuustwezel en ook nu kom ik niet veel in het dorp. Ik ken veel Zundertse mensen wel van naam, maar niet van gezicht. Dat zal hier en daar wel wat opluchting geven."
Ook al kent Corry dan niet veel Zundertse mensen, Zundert kent haar wel. Sauna Diana sponsorde jarenlang de Zundertse wielervereniging. Haar eigen kinderen waren er ook lid van.
,,Mijn kinderen hebben er destijds weinig weet van gehad. In de Belgische tijd kwamen de jongens wel eens naar de zaak in België. Bij wijze van trainingsritje. Toen al waren ze gek op fietsen. Ze dronken er een limonade en ze gingen weer. Ze hebben nooit gezien dat er een meisje met een klant meeging. Ik wilde ook dat ze een gewone jeugd hadden. Dat ze gewoon meedraaiden. Op school, in het dorp. Toen ze misdienaar wilden worden zei ik, allez, waarom niet?
,,Pas op hun twaalfde heb ik verteld wat voor soort zaak we hadden. Het zijn volwassen mannen nu, en ze hebben de zaak overgenomen. Zelf hebben ze nu ook kinderen en gek genoeg heb ik met die kleinkinderen eigenlijk nog meer schroom om over de zaak te praten. Ze vragen wel eens wat. Die meisje hè, die dansen daar hè moeke? vragen ze. Ja, zeg ik dan maar. Die dansen daar. En dan pakken mijn kleinkinderen die boa's en dan dansen ze. Ach ja.
,,Maar er was meer in ons leven dan 'de zaak'. Toen mijn jongens steeds meer gingen fietsen en ook als prof-wielrenner een carrière probeerden op te bouwen, hebben we hen zo veel mogelijk gesteund. We kochten een Engelse dubbeldekker, waarop de naam van de sauna breeduit geschilderd stond. Daarmee volgden we hen bij grote ritten, we waren jarenlang bij de Tour de France, bij de Ronde van Nederland en bij allerlei ander grote internationale ritten. Tijdens periodes dat we niet reden, stond die bus in een weiland bij de grens. Als bewegwijzering naar de sauna. Ik weet wel zeker dat Zundert daar een groot deel van haar bekendheid te danken heeft. Aan de bus. En aan Sauna Diana."
Naar volgende schilderij/verhaal